باسمه تعالی
جواب این سؤال خیلی واضحه!
چون از اول کار اصلاً اتحادیه ای در کار نبوده! همین بچه های انچمنی دور هم جمع شدن و برای ایچاد یک تشکیلات منسجم و افزایش تأثیرگذاری مجموعه، اتحادیه رو تشکیل دادن و چون خود دانش آموزا نمی تونستن با توجه به بحث درس و مدرسه و... پیگیری همه امور اداری رو هم انجام بدن، کم کم اونهایی که فارغ التحصیل شدن اومدن تو اتحادیه و کار بجه های دانش آموز رو سبک کردن.
اما بعضی از اونها انگار یادشون رفت فلسفه حضورشون تو اتحادیه صرفاً کمک به بچه ها و مشورت دادن به اونهاست!!!
این داستان ادامه پیدا کرد تا جایی که در بعضی شهرستانها و استانها عملا بچه انجمنی ها صرفاً تبدیل شدن به مخاطب برنامه هایی که بزرگترها اجرا می کردن!!!
البته اخیراً خیلی تو این زمینه کار شده و اتحادیه داره تلاش میکنه این اشتباه رو جبران کنه.
اما بعضی اعضای دانش آموز امروز ما انگار باورشون شده که روش درست همینه!!!
پس به نظرم مهم ترین رسالت اعضای دانش آموز شورا و اعضای قرارگاه ملی باید این باور رو در شبکه تشکیلاتی تغییر بدن.
