باسمه تعالی

متولد سال 1359 در شهرری هستم و همزاد دفاع مقدسم. ورودم به سال اول دبستان مصادف شد با موشک باران تهران. اونطور که یادم هست، ما بچه های اون دوره، شاید حدود نیمی از سال تحصیلی رو یا توی خونه و پای برنامه‏ های آموزشی تلویزیون گذروندیم و یا آواره مدارس مختلف شهرهای اطراف تهران بودیم.

طعم شیرین نوع برنامه‏ های انجمنی رو در دوره دبیرستان چشیدم. شاید باورتون نشه اما تقریباً میتونم بگم در کل سه سال دبیرستان، اکثر جلسات کلاس بیش اسلامی و تعلیمات دینی ( دین و زندگی امروز) ما به صورت جلسات خیمه معرفت برگزار می‏شد.

یادواره شهدا و هیأت مدرسه‏ ای و اردوی جهادی و خیلی از برنامه های متنوع فرهنگی و تربیتی را در دوره دبیرستان تجربه کردم. اما متأسفانه در دوره دانش‏ آموزی ما، اتحادیه شهر تهران فعالیت خاصی نداشت و انجمن اسلامی در کمتر مدرسه ای برپا بود.

لذا آشنایی عمیق من با اتحادیه برمی گردد به دوره دانشجویی و به واسطه معرفی یکی از دوستان خوبم به اتحادیه پیوستم و آنقدر جذب فضای آن شدم که حتی یک فرصت استخدامی دولتی با مزایای نسبتاً خوب را که شاید آرزوی بعضی افراد باشد را رها کردم و با یک توافق کار ساعتی و بدون قرارداد مشخص وارد اتحادیه شدم. درحالی که دیگر تشکیل خانواده داده بودم و باید هزینه های زندگی را هم تأمین می کردم.

اینها را برای تعریف از خود نمی گویم...

غرضم این است که اتحادیه آنقدر برایم جذاب و آرمانی بود که دغدغه معیشت را در نظرم به اولویت های بسیار پایین سوق داد. این ماجرا با شنیدن تنها یک جمله از زبان معاون فرهنگی آن زمان اتحادیه اتفاق افتاد. ایشان به من گفت مأموریت اصلی اتحادیه نیروسازی است و نماینده معزز مقام معظم رهبری فرموده اند:

رسالت و کارویژه اصلی ما زبده یابی و زبده پروری است...

و همه این اتفاقات را لطف خدا می دانم که با عنایت خود مسیر زندگی مرا طوری قرار داد که در مجموعه ای متصل به سلسله ولایت قرار گیرم. از آن پس نه تنها کار و شغل من؛ بلکه همه زندگی من اتحادیه بود و به لطف خدا ارتباط و اتصال این برادر کوچک شما با این مجموعه نورانی همچنان ادامه دارد.

از اینها که بگذریم باید به این نکته اشاره کنم که تحصیلات مقطع کارشناسی را در دانشگاه شاهد و در رشته مهندسی الکترونیک و تحصیلات مقطع کارشناسی ارشد را در رشته مدیریت شهری واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد به پایان بردم و حائز کسب معدل اول در میان هم ورودی های خود شدم.

موضوع پایان نامه ام عبارت بود از برنامه ریزی راهبردی در خصوص نخبگان فرهنگی با تأکید بر مربیان که در ادبیات اتحادیه ای خودمان، همین مربیان قرارگاه ها هستند. تمرکز و توان من از سال 85 که به همراه عده ای از دوستان جهت خدمت در رکاب حاج آقا حاج علی اکبری وارد سازمان ملی جوانان شدیم، رفت بر روی مباحث برنامه ریزی و امور طرح و برنامه ای.

حدود دو سال، مشاور سه نفر از معاونان محترم حاج آقا بودم و عضو شورای برنامه ریزی راهبردی (استراتژیک) سازمان ملی جوانان. بعد از دو سال و نیم حضور در سازمان و شاگردی حاج آقا و معاونان محترم ایشان، به دعوت استاد بزرگوارم حاج آقا قمرزاده و جمعی از دوستان بزرگوار دوباره به اتحادیه برگشتم. اما این بار مه به عنوان مدیر سازماندهی. بلکه به عنوان مدیر آموزش و بعدها به مرکز بررسی های کاربردی رفتم و به عنوان مدیر رصد و برنامه ریزی در خدمت برادر عزیزم جناب آقای طالبی بودم. در همین زمان با حکم دبیر کل وقت؛ برادر بزرگوارم جناب آقای خلیلی به عنوان مشاور طرح و برنامه دبیرکل نیز منصوب شدم و هم زمان به عنوان کارشناس دبیرکل، به عضویت هیأت مدیره موسسه علمی درآمدم.

بعد از یک سال و اندی و با انتصاب آقای طالبی به عنوان معاونت برادران اتحادیه، با اعتماد و رأی همه اعضای محترم شورای مرکزی، به عنوان مدیر مرکز بررسی ها منصوب شدم و در خدمت برادر بزرگوارم جناب آقای علامتی، ذیل مجموعه شورای مرکزی به فعالیتم ادامه دادم.

پس از حدود نه ماه به درخواست جناب آقای خلیلی و لطف و اجازه اعضای محترم شورای مرکزی، به دفتر مرکزی آمدم و به عنوان مشاور طرح و برنامه و مدیر حوزه دبیرکل به خدمتم در مجموعه ادامه دادم.

در اوایل دوران انتصاب جناب آقای علامتی، با کسب اجاره از ایشان، از دفتر مرکزی فاصله گرفتم و همکاریم با مجموعه را به عنوان عضو هیأت مدیره موسسه ادامه دادم و در این زمان بود که وارد مرکز مطالعات راهبردی تربیت اسلامی، وابسته به دانشگاه جامع امام حسین علیه السلام شدم.

ابتدا به عنوان پژوهشگر در کانون تربیت نخبگان مرکز و سپس به طور هم زمان مسئولیت حوزه ریاست مرکز و کارگروه طرح و برنامه مرکز را نیز بر عهده گرفتم و هم اکنون مشغول انجام وظیفه در این عرصه هستم.

اما در کنار این فعالیت های رسمی، انجام امور برنامه ریزی و آموزش برخی موسسات فرهنگی و فعالیت در اندیشکده اعتلا به عنوان مسئول کارگروه دانش آموزی،که کار آن، اندیشه ورزی در حوزه دیدگاه ها و منویات رهبر معظم انقلاب اسلامی می باشد را نیز برعهده دارم و عملاً تمرکز فکری و فعالیتی برادر کوچک شما بر روی فعالیت های پژوهشی در حوزه تربیت اسلامی و خصوصاً در فضای دانش آموزی است.